Pewnie prędzej powstałaby książka o potomkach Tereski i Okrętki, niż o nich samych Ale pomarzyć można
Jak przeczytałam "Ślepe szczęście" to mi się dalsza część potem przyśniła. Od razu zapisałam, żeby nie zapomnieć... i zgubiłam potem gdzieś tą kartkę

poczekam, aż będą w nowych okładkach, to sobie na nie zapoluję na allegro

Przeniosłem, bo nie wiem co ten temat robił w Pardubickiej Pumex

Mnie się już w ogóle przestały okładkami zgadzać. Część mam z Versu, część z Kobry... Ale i tak za największy skarb uważam znalezione gdzieś w otchłani kryminałów, takich z różową tylną okładką, "Studnie przodków" i uratowanie ich od wyniesienia do piwnicy. Tam bym po nie nie zeszła...

moja przygoda z książkami Pani Joanny zacęła się gdy miałam jakieś 10 lat.Kiedy przeczytałam wszystkie książki o"panu samochodziku pani w bibliotece osiedlowej zachęciła mnie abym spróbowała sięgnąć po książki Pani Joanny,wzięłam do ręki pierwszą-"Wszyscy jesteśmy podejrzani"-otworzyło mi się akurat na stronie gdzie Joanna czyta kryminał pt."Straszny garbus",ogromnie mi się to spodobało,zaczęłam czytać i ...wsiąkłam.Początkowo wypożyczałam książki z biblioteki,ale w pewnym momencie doszłam do wniosku,że muszę mieć swoje własne żebym mogła w każdej chwili po nie sięgnąć.Marzy mi się mieć cały komplet,ale są coraz droższe,czytałam wszystkie conajmniej dwa razy,ale swoich mam ok.połowę.Tęsknię za tymi,których nie mogę wziąć do ręki,ale może kiedyś...

nie pamiętam już co było pierwsze... jajko czy kura .. hi, ale na pewno w połowie lat 80tych, mam jeszcze te stare książki w tekturowych okładkach, lubię je, mogą sobie być brzydkie
przez lata natomiast nie mogłam przeczytać Lesia, nie mogę .. feler jakiś
albo fatum, już boję sie tykać, bo, co wezmę w ręce, zaraz jakaś awaria w domu, to woda pod zlewem przecieka, to kibelek sie zapchał, to dzieciaki choinkę przewróciły, to ...

ja pierwszą książkę pani Joanny przeczytałam jak miałam chyba ok. 10 lat (niedawno, teraz mam 15 ) i był to "Nawiedzony dom", mama mi dała do przeczytania, bo u mnie w domu od zawsze było pełno książek JCh., które są czytane z pokolenia na pokolenie... potem przeczytałam "Boczne drogi" i "Wszystko czerwone", a dalej to już nie pamiętam co było, ale na pewno któreś z tych starszych, bo nowych w domu nie miałam, dopiero jak przeczytałam te domowe to zaczęłam wypożyczać nowsze

Moja chrzesnica ma 10 lat i pod choinka w tym roku znalazla wlasnie 'Nawiedzony dom'. Mam nadzieje, ze sie wciagnie.

Ja pierwszy przeczytałam chyba "Nawiedzony dom", a może to były "Skarby"? W każdym razie gdzieś tak w drugiej klasie podstawówki.
Potem na którąś Gwiazdkę dostałam " (Nie)boszczyka męża", skojarzyłam Autorkę, no i... tak do dziś dnia czytam

ja chętnie poczytałabym dalej o Teresce i Okrętce,nawet jako dorosłych.Przecież nikt nie powiedział,że Tereska i Okrętka ma być młodzieżowa.

Wstyd sie przyznać ale to było przełom podstawówki i LO.i nie pamietam od czego sie zaczeło.Natomiast pamietam jak mój pierwszy facet kupił 2 pozycje Chmielewskiej na 17 te urodziny:m.in.Wyścigi.Później długo,długo nic i gdzieś 2 lata temu na nowo oszałałam na punkcie chmielewskiej:))))

hm... w podstawowce i to byly "Skarby".Pozniej dlugo dlugo nic....az za namowa Serducha zaczelam czytac ksiazki dla doroslych Chmieewskiej. 1-2 tygodniowo, jak sie skonczyly to od nowa....i tak jest do dzis

znaczy sie normalnie postrzelona jak my wszyscy ha!

nie ma to jak ludzie pozytywnie nawiedzeni twórczością Autorki, ja od kilku lat mam tak, ze w każdym roku powtarzam częśc słabiej pamiętanych książek, na przełomie tamtego i tego nazbierało mi się sporo i wobnec tego przeczytałem połowę, poluje na nieboszczyka bo nie pamietam zupełnie i depozyt (niestety tych akurat jeszcze nie mam )

a ja sobie czytam JCh glownie jak mam depreche - jest najlepszym lekarstwem a jak nie mam deprechy, to czytam profilaktycznie
i strasznie sie uzaleznilam od tego lekarstwa



znaczy sie jestes normalnie nienormalna, jak my tu wszyscy

Kola-ja zazywam to samo lekarstwo,tyle,ze ja zazywam je na codzien zeby deprecha nie miala do mnie dostepu.teraz czytam wolniej bo mam Was(jako lek dopelniajacy).A ze swojego uzaleznienia jestem zadowolona,ba-nawet szczesliwa