a faktycznie...
no, moze dlatego ze osobiscie mnie to nie przeszkadza - nie zwrocilam uwagi...?

Zdrabnianie imion to tez mi nie przeszkadza. Ale innych wyrazów tak np. jak ktoś mówi proszę złożyć podpisik

Ważne, że szukał.

też w książce padło...

Książka podobała mi się,
chociaż trochę za późno coś się dzieje.
Wrócę do niej, może nie tak często jak do... czerwonego..., ale wrócę.

Trochę literówki mnie stopowały i jeden wyraz, którego nie znam i nie wiem jak sprawdzić, bo ma taki dziwny znak, takie 2a sklejone a drugie odwrócone czy coś ale co tam.
No i teraz wiem, co to pangolin...

pewnie to æ masz na myśli

tak jest!

jestem przy końcu - mnie się podoba, może nie ma jakiś fajerwerków i fanfar ale jest OK - na pewno wrócę do niej, jedna z lepszych książek tego dziesięciolecia jak dla mnie (w okolicach Worków, Nieboszczyka, Mnie zabić i Motywu)

niby jest stacjonarnie i kulinarnie, ale jednocześnie dynamicznie, bo akcja jakby nie patrzeć wciąga, fajne dialogi, Chmielewska na poziomie w tej kwestii, nie ma nachalnych kurew i innych, przekręcanie polskich słów także niezłe, Muldgaard nadal ma ciekawe naleciałości, może nie biblijne, ale jednak, w końcu od czasui WC nieco podszkolił język ogólnie swojski klimat sprawia, że do książki ciągnie

co do gastronomii - w sumie naturalne - przy czym mają gadać, jak nie przy żarciu

są moje ulubione postaci z dwóch książek Allerodowych - Alicja, Elżbieta i Marzena, troche brakuje mi do tego zestawu Pawła i Zosi - ale co za dużo to..., podoba mi się Olaf i jego mymacie

podoba mi się mimo wszystko wątek Marianka - wszystkie akcje usuwania pożywienia z jego oczu jego obecność w książce daje mi mysleć, że Byczki to środek Allerod, Worki chyba są 3 częścią (po akcjach marianka w workach należy sądzić, że byłby wywalany na bruk)

co do stacjonarności książek - wróćmy pamięcią do kilku poprzednich książek - w klinie i podejrzanych trudno raczej dopatrywać sie nadmiaru latania, też akcja w większej części dzieje się w jedym miejscu, nie ma częstych zman lokalizacji, podobnie Wyścigi, Wątek i Florencja (też wiele rzeczy dzieje się w jedym miejscu, faktycznie więcej się dzieje i szybciej się dzieje, ale czy wszystko musi być przesadnie dynamiczne? mamy Wszystko czerwone, Całe zdanie, Dwie głowy, mamy dla równowagi Byczki i Porwanie, ksiązki dopasowane tempem do wieku Autorki i do potrzeb bohaterów, którzy też siłą rzeczy są starsi

w sumie cieszę się i z Porwania i z Byczków - są o niebo lepsze od Krętki i Rzezi, składne i wciągające

może i chciałbym kontynuację Krowy czy Pecha - jak było kiedyś zaczęte, to może ujrzymy na oczy (wydaje mi sie, że Autorka zechce skończyć część rzeczy z tych co rozgrzebała - wydaje mi się, że taką rzeczą są byczki), tylko pytanie, jak to osadzi się w teraźniejszości i czy bedzie współgrało z poprzedniczkami

Jak dla mnie o niebo lepsze od porwania

Czekam na paczkę, w której będą "Byczki"

Moim zdaniem najlepsza książka jaką Chmielewska napisała w ciągu ostatnich kilku lat.
Oczywiście można się przyczepić do pierwszych stron (dla mnie niezbyt zrozumiałych), akcji w dużej mierze polegającej na rozmowach przy stole, ciągłym opisywaniu z detalami, co kto pije i co się je... Jednak znów mamy Alicję, Joannę, Elżbietę, Marianka. Całość jest dość zręcznie poprowadzona, czasem można się nawet lekko zaśmiać. I mimo że bardzo szybko odgadłam mordercę, momentami nie mogłam się od Byczków oderwać.

jeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!!!!! byczki czekaja na mnie w ksiegarni!!!!! w sobote bede miala!!!

Zwolenników Byczków przybywa, jak widzę.

no powiem wam, że trochę się ubawiłam przy fragmencie, kiedy pangolin zeżarł robaczki, a Alicja chciała mu dać jeszcze jakieś pędraki, żeby sprawdzić, czy też nie są szkodliwe czytam dalej

oki jak juz zaczynacie szczegoly poruszac to ja tu wiecej nie wchodze az ksiazke przeczytam

no, nie wiedizałam jak opisac ten fragment, żeby było wiadomo, o który mi chodzi